ประวัติ เรื่องราวความเป็นมา พระกษิติครรภ์โพธิสัตว์ – พระโพธิสัตว์ตี้จั้งหวัง

พระกษิติครรภ์โพธิสัตว์ แปลว่าพระโพธิสัตว์ผู้เป็นครรภ์แห่งแผ่นดิน หรือเป็นนัยยะว่าพระองค์ทรงสถิตอยู่ใต้พื้นพิภพ เพราะพระองค์มีมหาปณิธานว่า “ตราบใดที่ยังมีสัตว์หลงเหลือในนรกภูมิ แม้เพียงหนึ่ง พระองค์จะมิทรงเข้าสู่พุทธภูมิ ” ซึ่งเป็นที่ทราบกันอยู่แล้วว่าสัตว์ในนรกนั้น มีจำนวนมากมายกว่าประชากรบนสวรรค์ และโลกมนุษย์มาก เนื่องจากคนทำชั่วมีมากกว่าคนทำดี ด้วยพระองค์ทรงประกาศมหาปณิธานที่ยิ่งใหญ่ และยากยิ่งที่จะสำเร็จได้ สาธุชนจึงสดุดีพระองค์ว่า “พระ มหาปณิธานโพธิสัตว์” และพระวจนะหนึ่ง ของพระองค์ที่เป็นที่ซาบซึ้ง ประทับใจสรรพสัตว์ทั้งปวงว่า “หากเรามิเข้าสู้นรกภูมิแล้วไซร้ ผู้ใดเล่าจะเป็นผู้เข้านรกภูมิ”

ตามประวัติพระกษิติครรภ์โพธิสัตว์ทรงวิภูมิษณะอาภรณ์ประดุจมหาบุรุษ ในสมัยหนึ่งเจ้าชายเมือง “ซินหลอ” (ปัจจุบันคือ ประเทศเกาหลี) ทรงพระนามว่า “กิมเคียวกัก” ทรงเบื่อหน่ายโลกกียวิสัย แล้วเสด็จออกผนวช ธุดงค์มาถึง ประเทศจีนบนภูเขาเก้ายอด พร้อมสุนัขขาวชื่อ “ซ่านทิง” แล้วสั่งสอนสาธุชนอยู่ ณ ที่นั้น จนเมื่อมรณภาพให้ปรากฏมีเปลวเพลิง พวยพุ่งออกจากหลุมพระศพเป็นอัศจรรย์ ทำให้เชื่อว่าพระองค์ เป็นนิรมาณกายของพระกษิติครรภ์โพธิสัตว์ ลงไปฉุดช่วยสรรพสัตว์ นรกภูมิ ด้วยเหตุผลนี้ เราจึงเห็นพระปฏิมาของพระองค์เป็นภิกษุจีน แต่งกายแบบพระถึงซัมจั๋ง พระหัตถ์ซ้ายทรงไม้ขรักขระทองคำ พระหัตถ์ขวาทรงดวงแก้วมณี

มีคติความเชื่อที่มิถูกต้องยิ่งนักที่ว่า “พระกวนอิมโปรดเฉพาะคนเป็น พระตี่จั้งโปรดเพาะคนตาย” ทำให้ พระกษิติครรภ์โพธิสัตว์ (พระตี่จั้ง) ไม่เป็นที่นิยมกราบไหว้ในครัวเรือน เพราะผู้ไม่รู้เข้าใจว่า จะเป็นการชักนำ ดวงวิญญาณให้ตามพระองค์เข้ามาในบ้านด้วย โดยที่แท้แล้วเมื่อครั้งพุทธกาล พระพุทธองค์ทรงแสดงอานิสงค์แห่งการบูชาพระกษิติครรภ์โพธิสัตว์ไว้ถึง 28 ประการคือ